W latach 1910-tych seryjne samochody elektryczne przejeżdżały już na jednym ładowaniu 100-160 km. pomimo tego, że dysponowały ciężkimi akumulatorami kwasowo-ołowiowymi, a w niektórych przypadkach jakimś egzotycznym, rodzajem baterii żelazowo-niklowej. Wyścigi na odległość również odbywały się już wtedy. Na przykład ponad sto lat temu jeden Detroit Electric przejechał 340,1 km na jednym ładowaniu. Ale nowoczesne „pociągi elektryczne” w średnim przedziale cenowym przechodzą mniej więcej tyle samo. Czy naprawdę nie ma postępu?
Reklama
Detroit Electric Model 42 Clear Vision Brougham z 1912 roku. Moc – 3,4 kW. Nie fakt, że to on przejechał 340 KM, ale jakiś podobny.
Jednak 340 km teraz i wtedy to różne 340 km teraz osiąga się je z prędkością poniżej stu, a te dawne samochody akumulatorowe jeździły z typowymi prędkościami 15 km / h (o wszelkiego rodzaju samochodach dla rekordów — rozmowa jest osobna). Widoczna jest również różnica w komforcie, wyposażeniu i bezpieczeństwie pasywnym. Ale zanim przejdziemy do takich samochodów i rekordowych projektów, oto portret masowego samochodu elektrycznego naszych czasów.
To BYD Seagull. Dlaczego on, skoro parametry są najbardziej zwyczajne? Chodzi o połączenie dobrych danych z niską ceną. To właśnie z powodu tej kombinacji rywale, jak mówią, byli bardzo napięci, i to nie tylko w Chinach. Cena w Chinach-od 69 800 do 85 800 juanów w zależności od wyposażenia (823 000 — 1 011 600 rubli).
Seagull jest produkowany od 2023 roku. Hatchback o długości 3780 mm ma 75-konny silnik elektryczny.
Jednocześnie w najlepszej wersji dziecka zastosowano akumulator litowo-żelazowo-fosforanowy o pojemności 38,88 kWh i uzyskano 405 km Skoku w cyklu CLTC. Dla porównania, w latach 1910-1915 typowy samochód elektryczny miał zapas energii zaledwie kilka kilowatogodzin, w niektórych przypadkach około 15 kWh.wydaje się, że czasy niewiele się zmieniły. Ale pamiętajmy, że sto lat temu maksymalne prędkości masowych samochodów elektrycznych wynosiły tylko 20-35 km/h, a ta „Mewa” ma maksymalną prędkość 130.
