Pamiętasz, skąd to się wzięło?
Średnica kierownicy w autobusach i dużych ciężarówkach, zwłaszcza w starszych, może osiągnąć 559 mm (22 cale). Chociaż we współczesnym świecie takie urządzenia częściej mają kierownice w zakresie od 406 do 508 mm (16-20 cali). Te same 508 mm można zobaczyć w wielu samochodach osobowych z połowy XX wieku. Podobnie jak w kabriolecie Ford Fairlane Sunliner z 1956 roku, a nawet w nieco późniejszym dwudrzwiowym Lincoln Continental Mark III z 1971 roku.
Reklama
22-calowa kierownica retro w niestandardowym torze Peterbilt 379 z 2007 roku.
W trolejbusie Ziu-5 (1958-72) kierownica ma prawie 22 cale, a jej średnica zewnętrzna wynosi 550 mm.
Ford Fairlane Sunliner (1956), 508 mm.
Oczywiste jest, że na dużą kierownicę trzeba przykładać mniejszą siłę. Nawiasem mówiąc, wspomaganie kierownicy w serii pojawiło się już na początku XX wieku (pierwszy był elektryczny, na elektrycznej amerykańskiej ciężarówce Columbia z 1903 roku). W latach trzydziestych na wywrotkach górniczych pojawiły się wzmacniacze kierownicy (najpierw pneumatyczne). A pierwszy seryjny wzmacniacz kierownicy w samochodzie osobowym pochodzi z 1951 roku-jest to system Hydraguide w modelu Chrysler Imperial. Ale masowe rozpowszechnianie wzmacniaczy sięga końca lat pięćdziesiątych i sześćdziesiątych.
